ANIMAL LIFE

Dolphins

Presented by Marianna Barbari, B2

The dolphin is fish-shaped and reaches 2-3m. It weighs about 200 kg. It is covered by hard shiny leather, ash-green on the back and light silver on the belly. His head, which is rather small, joins the rest of the body without a neck and results in a pointed nose, resembling a bird's beak. His mouth is very large and is armed with 150 - 200 one centimeter long teeth each. Between his little eyes he has two holes, the blowers, the nostrils, which serve him breathing. It breathes with lungs and not with gills like fish. So he pulls his head out every 2 - 3 minutes above the surface of the water and breathes ambient air. It has two wings in the shape of a sickle, one on the back and one on the tail. Both these fins and the thick layer of fat underneath the skin that makes it lighter make dolphin skillful and fast in swimming. It can run 50 km per hour. That's why they call it a "sea horse". Dolphins are marine mammals. The life span of dolphins reaches an average of 70 years.

Eating fish, cephalopods and various foods that fall off the cruise ships, crustaceans and also small fish, the dolphins then feed on the fish that manage to escape the nets. They swim in the water, jumping very fast, which is why it's called a "sea horse".
They live in the seas of the Aegean Sea in Greece, but also in other countries. After the age of five, they are capable of breeding and every two to three years, after a 12-month pregnancy, give birth to a small, approximately 1m long, who is breastfeeding and stays with its mother for three to six years.

They are social animals and live in herds of up to twelve persons. In areas where food is plentiful, many herds can come together and the total population of the group can reach a thousand. Dolphins communicate with each other using whistles, croaks and other sounds. They also use ultrasound to detect sound. Team members can alternate, but dolphins can build strong personal bonds. This way, they will stay with the sick or injured members of the team, sometimes helping them swim. Such altruistic behavior is not limited to their kind. There have been reports of dolphins protecting swimmers from sharks by circling around them, as well as dolphins helping out-of-the-way whales to find their way back out.

They move in flocks and run very fast to avoid anglers. His main enemies are the people. In particular, many dolphins are killed by net fishing, especially those that use foam. Others are used for recreation in parks, circuses and aquariums, as well as in the surveys of many nautical research institutes. However, dolphin protection organizations have been established in recent decades and restrictions on the use of foam have been to some extent. Contamination of seas and waters has also endangered many species of dolphins. A more typical example is the Yangtze River Dolphin, which has been declared extinct since 2006 (believed to survive one or two dolphins). Another important dolphin enemy is the shark. Dolphin meat is eaten, although this is generally not the case.

(Source: By Yannis Nannis and Thanassis Sakellariou)

Το Δελφίνι

Παρουσιάζει η Μαριάννα Μπαρμπαρή, Β2

Το δελφίνι έχει σχήμα ψαριού και φτάνει τα 2-3μ. Ζυγίζει περίπου 200 κιλά. Σκεπάζεται από σκληρό λαμπερό δέρμα, σταχτοπράσινο στη ράχη και ανοιχτό ασημί στην κοιλιά. Το κεφάλι του, που είναι μάλλον μικρό, ενώνεται με το υπόλοιπο σώμα χωρίς λαιμό και καταλήγει σε μυτερό ρύγχος, που μοιάζει με το ράμφος πουλιού. Το στόμα του είναι πολύ μεγάλο και οπλισμένο με 150 - 200 δόντια μήκους ενός εκατοστού το καθένα. Ανάμεσα στα μικρά μάτια του έχει δύο οπές, τους φυσητήρες, ρουθούνια, που του χρησιμεύουν στην αναπνοή. Αναπνέει με πνεύμονες και όχι με βράγχια όπως τα ψάρια. Γι` αυτό βγάζει το κεφάλι του κάθε 2 - 3 λεπτά πάνω από την επιφάνεια του νερού και αναπνέει τον ατμοσφαιρικό αέρα. Έχει δύο πτερύγια στα πλάγια σε σχήμα δρεπανιού, ένα στη ράχη και ένα στην ουρά. Τόσο τα πτερύγια αυτά όσο επίσης και το παχύ στρώμα λίπους που έχει κάτω από το δέρμα του και που το κάνει ελαφρότερο, καθιστούν το δελφίνι επιδέξιο και πολύ γρήγορο στο κολύμπι. Μπορεί να τρέξει 50 χλμ. την ώρα. Γι` αυτό το ονομάζουν "άλογο της θάλασσας".Τα δελφίνια είναι θαλάσσια θηλαστικά. Η διάρκεια ζωής των δελφινιών φτάνει τον μέσο όρο τα 70 χρόνια.

Τρώνε ψάρια, κεφαλόποδα και διάφορες τροφές που πέφτουν από τα πλοία που ταξιδεύουν, μαλακόστρακα και επίσης μικρά ψάρια, τα δελφίνια κατόπιν τρέφονται με τα ψάρια που καταφέρνουν να ξεφύγουν από τα δίχτυα. Κολυμπάνε στο νερό αναπηδώντας πολύ γρήγορα για αυτό κιόλας ονομάζεται «άλογο της θάλασσας».

Ζούν στις θάλασσες του Αιγαίου πελάγους στην Ελλάδα, αλλά και στις άλλες χώρες. Μετά την ηλικία των πέντε ετών είναι ικανά προς αναπαραγωγή και κάθε δύο με τρία χρόνια, έπειτα από κύηση 12 μηνών, γεννούν ένα μικρό, μήκους περίπου 1μ., το οποίο θηλάζει και παραμένει με τη μητέρα του τρία έως έξι χρόνια.  

Είναι ζώα κοινωνικά και ζουν κατά αγέλες έως δώδεκα ατόμων. Σε περιοχές όπου αφθονεί η τροφή, μπορεί να ενωθούν πολλές αγέλες και ο συνολικός πληθυσμός της ομάδας να φτάσει τα χίλια άτομα. Τα δελφίνια επικοινωνούν μεταξύ τους χρησιμοποιώντας σφυρίγματα, πλαταγίσματα και άλλους ήχους. Επίσης, χρησιμοποιούν υπέρηχους για ηχοεντοπισμό. Τα μέλη των ομάδων μπορεί να εναλλάσσονται μεταξύ τους, όμως τα δελφίνια μπορούν να οικοδομήσουν ισχυρούς προσωπικούς δεσμούς. Έτσι, θα μείνουν με τα άρρωστα ή τραυματισμένα μέλη της ομάδας, βοηθώντας τα ορισμένες φορές να κολυμπήσουν. Η αλτρουιστική αυτή συμπεριφορά δεν περιορίζεται στο είδος τους. Έχουν αναφερθεί περιπτώσεις δελφινιών που προστατεύουν κολυμβητές από καρχαρίες κάνοντας κύκλους γύρω τους, καθώς και δελφίνια που βοηθούν τις φάλαινες που έχουν εξωκείλει να ξαναβρούν το δρόμο προς τα ανοιχτά.

Κινούνται σε κοπάδια και τρέχουν πολύ γρήγορα για να αποφύγουν τους ψαράδες. Κυριότεροι εχθροί του είναι οι άνθρωποι. Ειδικότερα, πολλά δελφίνια σκοτώνονται από αλιευτικά με δίχτυα, ειδικά όσα χρησιμοποιούν αφρόδιχτα. Άλλα χρησιμοποιούνται για ψυχαγωγία σε πάρκα, σε τσίρκα και ενυδρεία, όπως επίσης και στις έρευνες πολλών ναυτικών ερευνητικών ινστιτούτων. Ωστόσο, τις τελευταίες δεκαετίες έχουν ιδρυθεί οργανώσεις για την προστασία των δελφινιών και έως ένα βαθμό έχουν τεθεί περιορισμοί στη χρήση αφρόδιχτων. Η μόλυνση των θαλασσών και των υδάτων, επίσης, έχει θέσει σε κίνδυνο πολλά είδη δελφινιών. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα το Δελφίνι του ποταμού Γιανγκτσέ, που έχει κηρυχθεί ουσιαστικά εξαφανισμένο από το 2006 (πιστεύεται ότι επιβιώνουν ένα ή δυο δελφίνια). Άλλος σημαντικός εχθρός του δελφινιού είναι ο καρχαρίας. Το κρέας των δελφινιών τρώγεται, παρ’ όλο που κάτι τέτοιο γενικά δεν συνηθίζεται.

(Πηγή: Από Γιάννη  Νάνης και Θανάσης Σακελαρίου)