INTERVIEW WITH A PROFESSOR
Written by Anastasia Skiada, Fotini Tsantani & Eleana Tsifla C’4
Interviewee Teacher: Mr. Ioannis Drosos
STUDENT: Where do you come from?
TEACHER: My father is from Lefkes, Paros. I was born in Athens, grew up there, went to school there and came back 22 years ago in 1995.
STUDENT: Did you yourself choose to teach on the island of Paros and if so, why? Would you prefer to work somewhere else?
TEACHER: Well, I was working in a school in Athens but I chose to be transferred to Paros.
STUDENT: Before your marriage or afterwards?
TEACHER: Simultaneously.
STUDENT: Were you married here or in Athens?
TEACHER: I got married in Athens, only to come and live in Paros. It was a life decision, even though I was already appointed in a State school.
STUDENT: How many years have you been teaching?
TEACHER: Since 1989.
STUDENT: How did you choose your profession?
TEACHER: Because I liked being involved with children.
STUDENT: Do you believe that children should choose by themselves their profession or should there be some influence from others?
TEACHER: Clearly, his/her choice is based on his/her decision. Of course he has been influenced, in some way or other. This might have happened days before, or much longer than that. Nobody woke up and said “I’m going to be an aviator”. Certainly, he has been influenced but the final decision is his/her. And it should be his/her own decision.
STUDENT: Is it what you dreamed it would be?
TEACHER: I can’t say that it was what I dreamed. I know lots of people who that dreamed of becoming a teacher. It came to me at some point.
STUDENT: Do you believe that students should choose their studies on the basis of their interests and inclinations or the financial conditions and the correspondence to the labor market?
TEACHER: Well, they should choose on the basis of their interests and inclinations. There are professionals who are successful in a job that might not make a profit. So, if you like the job and it really suits you, not thinking that it is a popular profession, you shall succeed.
STUDENT: Do you believe that the school curriculum followed at High School is useful for our future?
TEACHER: The High School curriculum and programme are useful, because High School is general knowledge. It’s not specialized like the Senior High School or the Technical Lyceum. So kids here acquire general knowledge irrelevant to what vocation they will follow.
STUDENT: Do you believe your lesson is useful?
TEACHER: My lesson is diverse, as you well know. There is application. Its purpose is to endow the future citizen with technological knowledge. Those who can’t understand will be technologically maimed, not knowing from how to use a cell phone to a cooker to a car.
STUDENT: What is your opinion on the four-month term? Do you think it is better or worse than the three-month term we used to have? And why?
TEACHER: I believe that it is better this way because there is no pressure, whereas in the first (3-month) term we had to hand in our grades, write exams by the end of November, grades that sometimes were wrong-a 18 or 19 may have disappointed the student. I believe the 4-month term is much better because we have more time.
STUDENT: What is your opinion of this year’s Third Grade students and what are your requirements?
TEACHER: This year I don’t teach Third Grade. I did have First Grade and Second Grade. I think that you are a mediocre class, with students who are neither great nor bad. We have had worse classes but we have also had advanced ones. We talk about the average state, since there are very bright students. As for behavior, you are doing fine!
STUDENT: Which cases of students do you find difficulty in cooperating with?
TEACHER: There are always students that are somehow wayward. Mainly kids that do not know what their duties are and don’t know where their freedom finishes in school.
STUDENT: How do you approach students? Do you want to be liked or feared?
TEACHER: I walk on a tight rope between being liked and not being liked. Not exactly being feared. I don’t want students to be afraid of me. I want them to understand my point of view; I am always in negotiation with them as to what is correct for the school. I want to persuade them not scare them. When I decide to do something which I consider correct, I prefer not to be liked.
STUDENT: Which are the advantages and disadvantages of this profession?
TEACHER: One advantage is that being surrounded by kids keeps you young. You have lots of interests. A disadvantage is the salary- not so good. And the condition of the building as well as the whole work environment is bad. It isn’t the kind of workplace a banker has.
STUDENT: What kind of people do you have trouble working with?
TEACHER: What do you mean by “kind of people”? With moody and grumpy people, well, no one wants to work with. I find it difficult to work with a strange, nosy or selfish or superficial person. I also can’t get along with a pleasant person-strange as it might seem.
STUDENT: What is it like to work under pressure?
TEACHER: When I work under pressure, I try to keep the pressure inside me. I try not to channel it towards others. It’s really difficult to work under pressure.
STUDENT: Can you tell me a suggestion you made in your workplace and was applied?
TEACHER: Surely. In our Technology lesson we have three units in the First Grade. In the old days, students would study one unit each year. With other teachers we put a suggestion to the Ministry and was accepted- each student produces one project for every school year. In 1997 I proposed this idea in our convention.
STUDENT: How does a professor climb the pyramid and become a Principal, and what are the criteria?
TEACHER: There are different laws that dictate the way someone becomes a principal. An older law stated that you had to have some standard points-your studies, qualifications in work experience, and knowledge of foreign languages, ITC etc. plus an interview. The latest law with which I became Principal counted the standard points plus the poll/evaluation from the school staff. That’s how I became Principal.
STUDENT: Would you say that you are happy with the job you have chosen?
TEACHER: I am really pleased with my choice. Since I am a mechanical engineer I have the opportunity to work outside education-and I did- but education had a better hold on me.
STUDENT: Thank you very much for your time. Is there anything else you would like to add?
TEACHER: No, thank you. Your effort is worth appraisal.
Συνέντευξη με έναν εκπαιδευτικό:
Ο κ. Ιωάννης Δρόσος
Από τις μαθήτριες Αναστασία Σκιαδά, Ελεάνα Τσιφλά και
Φωτεινή Τσαντάνη Γ4.
ΜΑΘΗΤΡΙΑ: Ποια είναι η καταγωγή σας;
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: Ο πατέρας μου είναι από τις Λεύκες της Πάρου. Γεννήθηκα στην Αθήνα, μεγάλωσα εκεί, σπούδασα εκεί και ήρθα εδώ πριν 22 χρόνια το 1995.
ΜΑΘΗΤΡΙΑ: Επιλέξατε ο ίδιος να διδάξετε στο νησί της Πάρου και αν ναι γιατί; Θα προτιμούσατε να δουλεύετε κάπου αλλού;
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: Λοιπόν… Δούλευα σε άλλο σχολείο στην Αθήνα και επέλεξα να πάρω μετάθεση και να έρθω στην Πάρο.
ΜΑΘΗΤΡΙΑ: Αφού παντρευτήκατε ή μετά;
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: Ταυτόχρονα
ΜΑΘΗΤΡΙΑ: Εδώ παντρευτήκατε ή στην Αθήνα;
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: Παντρεύτηκα στην Αθήνα για να μείνω όμως στην Πάρο. Ήταν απόφαση ζωής να ζήσω στην Πάρο. Παρότι είχα διοριστεί στην Αθήνα.
ΜΑΘΗΤΡΙΑ: Πόσα χρόνια ασκείτε το επάγγελμα του καθηγητή;
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: Από το 1989.
ΜΑΘΗΤΡΙΑ: Με ποιο κριτήριο επιλέξατε το επάγγελμα του καθηγητή;
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: Γιατί μου άρεσε να ασχολούμαι με παιδιά.
ΜΑΘΗΤΡΙΑ: Πιστεύετε η επιλογή του επαγγέλματος για ένα παιδί πρέπει να είναι καθαρά δική του επιλογή ή να είναι αποτέλεσμα επιρροής;
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: Η δική του επιλογή προφανώς είναι και αποτέλεσμα επιλογής. Έχει επηρεαστεί από κάπου. Αυτό μπορεί να έχει γίνει πολλές μέρες πριν, πολύ καιρό πριν. Δεν ξύπνησε κάποιος και είπε θέλω να γίνω αεροπόρος. Άρα, προφανώς από κάπου έχει επηρεαστεί και προφανώς η τελική επιλογή θα είναι δική του. Και πρέπει να είναι δική του.
ΜΑΘΗΤΡΙΑ: Είναι αυτό που ονειρευόσασταν;
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: Δεν μπορώ να πω ότι ήταν κάτι που το ονειρευόμουν. Επειδή ξέρω άλλους ανθρώπους οι οποίοι το ονειρευόντουσαν από μικρή ηλικία. Ήρθε κάποια στιγμή στην πορεία της ζωής.
ΜΑΘΗΤΡΙΑ: Πιστεύετε οι μαθητές πρέπει να επιλέγουν τις σπουδές τους με βάση τα ενδιαφέροντά τους και τις κλίσεις τους ή τις οικονομικές συνθήκες και την ανταπόκριση του κάθε επαγγέλματος στην αγορά εργασίας;
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: Όχι. Το πρώτο δηλαδή να διαλέγουν με βάση τις κλίσεις τους και τα ενδιαφέροντά τους. Πάντα υπάρχουν επαγγελματίες οι οποίοι είναι πετυχημένοι και σε επαγγέλματα που θα θεωρούμε ότι δεν έχουν υψηλές απολαβές. Άρα λοιπόν αν του αρέσει και του ταιριάζει το επάγγελμα αυτό, πραγματικά του ταιριάζει όχι είναι δημοφιλές το επάγγελμα στους συμμαθητές μου ή στους γύρω μου, θα είναι σίγουρο ότι θα πετύχει.
ΜΑΘΗΤΡΙΑ: Πιστεύετε ότι τα μαθήματα που παραδίδονται καθημερινά στο γυμνάσιο είναι χρήσιμα για το μέλλον μας;
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: Τα μαθήματα που παραδίδονται στο γυμνάσιο και το πρόγραμμα του γυμνασίου είναι χρήσιμα, γιατί το σχολείο είναι γενικής παιδείας. Δεν είναι εξειδικευμένο όπως είναι το ΓΕΛ ή το ΕΠΑΛ. Άρα λοιπόν τα παιδιά μαθαίνουν γνώσεις γενικές χρήσιμες για τη ζωή τους ανεξάρτητα από το τι επάγγελμα θα ακολουθήσουν.
ΜΑΘΗΤΡΙΑ: Το δικό σας μάθημα πιστεύετε ότι είναι χρήσιμο;
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: Το δικό μου μάθημα είναι πολυποίκιλο το ξέρετε και εσείς. Έχει εφαρμογή. Και ο σκοπός του είναι ακριβώς να προίκισει με τεχνολογικές γνώσεις τον αυριανό πολίτη. Ο οποίος θα έχει τεχνολογικό αναλφαβητισμό αν δεν ξέρει να χειρίζεται από ένα κινητό μέχρι μια κουζίνα ή ένα αυτοκίνητο.
ΜΑΘΗΤΡΙΑ: Ποια είναι η άποψή σας για τα τετράμηνα; Πιστεύετε ότι τώρα είναι καλύτερα ή χειρότερα συγκριτικά με τα τρία τρίμηνα και για ποιους λόγους;
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: Θεωρώ ότι είναι καλύτερα, γιατί δεν έχει πίεση, ειδικά στο πρώτο τρίμηνο που έπρεπε μέχρι τέλος Νοεμβρίου να γράψει διαγωνίσματα να μπουν οι βαθμοί και πολλές φορές ήταν λάθος μπορεί κάποιος μαθητής να απογοητευόταν γιατί αντί για 19 πήρε 18 ή πιο κάτω. Πιστεύω είναι καλύτερα τα τετράμηνα γιατί έχουμε πιο άνεση χρόνου τώρα πιο στο σχολειό.
ΜΑΘΗΤΡΙΑ: Τι γνώμη έχετε για τη φετινή Γ’ Γυμνασίου και τι απαιτήσεις έχετε γενικότερα από τους μαθητές σας;
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: Εγώ φέτος δεν κάνω στην στη Γ’ γυμνασίου μάθημα. Είχα όμως όλα τα τμήματα η στην α ή στην β γυμνασίου. Θεωρώ ότι είσαστε μια μέτρια τάξη ούτε πολλοί καλοί ούτε πολλοί «κακοί». Έχουν περάσει και χειρότερες τάξεις έχουν περάσει όμως και καλύτερες. Λέμε τον μέσο όρο, ο μέσος όρος μερικές φορές δεν δείχνει σωστά αποτελέσματα, γιατί σίγουρα υπάρχουν και τα «καλά» παιδιά μέσα. «Καλά» παιδιά σε εισαγωγικά όσον αφορά τις επιδόσεις τους. Όσον αφορά τώρα τη συμπεριφορά τους νομίζω είσαστε μια καλή τάξη.
ΜΑΘΗΤΡΙΑ: Με ποιες περιπτώσεις μαθητών δυσκολεύεστε συνήθως να συνεργαστείτε;
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: Πάντα υπάρχουν παιδιά δύστροπα. Κυρίως παιδιά τα οποία δεν έχουν καταλάβει ποιες είναι οι υποχρεώσεις τους και που φτάνει η ελευθερία τους μέσα στο σχολείο.
ΜΑΘΗΤΡΙΑ: Με ποιο τρόπο προσεγγίζετε τους μαθητές σας; Προτιμάτε να είστε αρεστός ή να σας φοβούνται;
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: Περπατάω πάντα σε τεντωμένο σχοινί στο να είμαι πάντα αρεστός και να μην είμαι αρεστός. Όχι ακριβώς να με φοβούνται. Δεν θέλω να με φοβούνται. Θέλω να τους πείσω (τα παιδιά) ότι αυτό που πιστεύω και που πάντα είναι υπό διαπραγμάτευση με τα παιδιά είναι αυτό το σωστό για το σχολειό. Θέλω να τα πείσω και όχι να τα φοβίσω. Όταν αποφασίσω να κάνω κάτι κατά γενική ομολογία είναι σωστό προτιμώ να μην είμαι αρεστός.
ΜΑΘΗΤΡΙΑ: Ποια θεωρείτε ότι είναι τα προτερήματα και ποια τα ελαττώματα του επαγγέλματός σας;
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: Τα προτερήματα είναι ότι η συναναστροφή με τα παιδιά σε κάνει πιο νέο. Έχεις περισσότερα ενδιαφέροντα. Τα άσχημα είναι οι κακές απολαβές. Και οι συνθήκες στα σχολεία όπως τα κτιριακά και π.χ. το σχολικό σύστημα είναι ένα άσχημο εργασιακό περιβάλλον. Δεν είναι το περιβάλλον που έχει ένας τραπεζικός υπάλληλος.
ΜΑΘΗΤΗΤΡΙΑ: Με ποιους τύπους ανθρώπου δυσκολεύεστε να συνεργαστείτε στο εργασιακό σας περιβάλλον;
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: Πώς καθορίζεται εσείς τον τύπο των ανθρώπων; Με δύστροπους ο καθένας δεν θέλει να συνεργαστεί. Με τον κακότροπο δεν θέλει κανένας. Με τον παράξενο ή τον εγωιστή ή τον υπερφίαλο προφανώς δυσκολεύομαι να συνεργαστώ. Με τον ευχάριστο τύπο θα ήταν περίεργο να σας πω δεν μπορώ να συνεργαστώ.
ΜΑΘΗΤΡΙΑ: Πώς είναι να δουλεύετε υπό πίεση;
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: Όταν δουλεύω υπό πίεση προσπαθώ την πίεση να την κρατάω μέσα μου. Να μην την διοχετεύω στους άλλους. Δύσκολο είναι να δουλεύεις υπό πίεση δεν είναι εύκολο.
ΜΑΘΗΤΡΙΑ: Μπορείτε να μας αναφέρετε μια πρόταση που είχατε κάνει στο εργασιακό σας περιβάλλον και τέθηκε σε εφαρμογή;
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: Βεβαίως. Στο μάθημα τις τεχνολογίας έχουμε τρεις ενότητες στην α γυμνασίου. Παλιά οι μαθητές έκαναν μια ενότητα το α τρίμηνο, μια το β τρίμηνο και μια το γ τρίμηνο. Μαζί με άλλους καθηγητές κάναμε πρόταση στο υπουργείο και το αποδέχτηκε να κάνουν μια εργασία οι μαθητές κι όχι τρεις μέσα στην χρονιά. Μία και καλή εργασία. Το 1997 σε ένα συνέδριο είχα μιλήσει και το είχα προτείνει.
ΜΑΘΗΤΡΙΑ: Πώς καταφέρνει ένας καθηγητής να φτάσει στη θέση του διευθυντή και τη κριτήρια απαιτούνται;
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: Υπάρχουν διάφοροι νόμοι που αποφασίζουν και ορίζουν πως γίνεται κάποιος διευθυντής. Ο παλιότερος νόμος έλεγε ότι έχεις κάποια σταθερά μόρια τα οποία έχουν να κάνουν με τις σπουδές σου και τα προσόντα που έχεις από ξένες γλώσσες από επαγγελματική πείρα, γνώσεις υπολογιστών και τα λοιπά συν κάποια συνέντευξη. Ο τελευταίος νόμος με τον οποίο έγινα διευθυντής είχε τα σταθερά μόρια, είχε και την ψηφοφορία των εκπαιδευτικών του σχολείου. Και με αυτό έγινα διευθυντής.
ΜΑΘΗΤΡΙΑ: Θα λέγατε, εν τέλει , ότι είστε ευχαριστημένος από την δουλειά που έχετε επιλέξει;
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: Είμαι πολύ ευχαριστημένος από την δουλειά που έχω επιλέξει. Είχα την δυνατότητα επειδή είμαι μηχανολόγος-μηχανικός να δουλέψω και εκτός εκπαίδευσης και έχω δουλέψει εκτός εκπαίδευσης αλλά με κράτησε η εκπαίδευση, γιατί το ήθελα. Παρότι έχω μικρότερες οικονομικές απόλαβες. Αυτό να το ξέρετε και για εσάς αργότερα.
ΜΑΘΗΤΡΙΑ: Σας ευχαριστούμε πολύ για το χρόνο σας. Θα θέλατε, μήπως, να συμπληρώσετε κάτι άλλο;
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: Όχι. Ευχαριστώ και είναι αξιέπαινη η προσπάθεια που κάνετε.